Steeds dezelfde gedachten
Een ‘ervaren piekeraar’ merkt wel dat je al piekerend steeds maar met dezelfde gedachten bezig bent. Je hebt een vraagstuk wat je wilt oplossen, wat je dwars zit of zorgen geeft. Feitelijk draaien je gedachten telkens dezelfde kringetjes en kom je meestal geen stap verder.
Eigenlijk is het een vorm van ‘bewegen in je hoofd’, terwijl je lijf meestal juist steeds minder gaat bewegen.
Je hersenen hebben een eigen stofwisseling die behoorlijk veel afvalstoffen in je bloed brengt. Die zorgen ervoor dat je je juist rot en onzeker gaat voelen. Daardoor trek je je terug en geef je jezelf nóg meer ruimte/tijd om te piekeren, waardoor je je nóg rottiger gaat voelen.
Ons hoofd is niet gemaakt om oplossingen te vinden
De doorgewinterde piekeraar weet eigenlijk wel dat dit hem nog nooit vooruit geholpen heeft.
Hoe komt dit?
Ons hoofd is niet gemaakt om oplossingen te vinden! Ons denken wil juist het één van het ander duidelijk onderscheiden. Het wil afwegen of de ene oplossing beter is dan de andere en plaatjes naast elkaar zetten. Of kijken of er misschien nog meer plaatjes van risico’s of uitkomsten voor te stellen zijn. Die kunnen dan in de overwegingen meegenomen worden…
Je hoort het al: het hoofd, ons denken is gemaakt om (veel) beelden te produceren die we kunnen vergelijken. Het hoofd kan er zelfstandig echter géén keuzes in maken.
Wat helpt dan wel?
We kunnen ons hoofd/ons denken juist heel goed gebruiken door het samen te laten werken met ‘ons hart’/ons voelen. We functioneren veel beter als we ons vermogen om te voelen op de eerste plaats zetten en niet ons denken. Het voelen laat zich echter niet gebruiken zoals ons denken. Het heeft haar eigen tijd en eigen waarheid.
Daarom is het ongelofelijk belangrijk om vraagstukken waar je niet uit komt eerst duidelijk (samen met anderen!) te verwoorden, om ze vervolgens ‘te parkeren’. Je laat los en je richt je op concrete andere dingen. Je zorgt ervoor dat je, ook liefst fysiek, weer –in beweging- komt. Heel goed helpt om iets voor anderen te doen.
Je hebt dan afleiding én je lichaam komt weer op orde, ontgift zichzelf. Door te bewegen met je lijf, in contacten met anderen en in andere taken, kom je weer in proces. Je doet nieuwe ervaringen op en krijgt nieuwe informatie die je helpt bij je prangende vraag.
Je merkt dan: óf je vraagstuk lost zich vanzelf op, of blijkt helemaal niet zo belangrijk, of op enig moment voel je welk antwoord werkelijk klopt en gaat werken. Kortom: je gáát verder en je komt ook daadwerkelijk verder.
Als je er alleen niet uit komt, wat helemaal niet raar is, dan kan ik je verder helpen.
Heb je nog vragen of wil je een afspraak maken? Neem dan gerust even contact met mij op.
Guido Smeding
Geregistreerd bij de NVPA, NVAGP en RBCZ
